راهنمایی کامل برای والدین مشغول + پیشنهادات ردنشدنی برای والدین

سالها بود چنان مشغول کار بودم که خیلی چیزهارو فراموش کردم. شاید مشغله‌های ذهنی را بهانه‌ای قراردادم که از مهمترین اصل زندگی خانوادگی یا والد موثربودن فاصله بگیرم. یک پدر دغدغه‌اش بیشتر روی رشد وضعیت مالی هست. من هم از بقیه مستثنی نبودم. ولی بعد از مدتی وقتی فقط بخوای روی یک پا راه‌بری، حتما خسته میشی. یا نمتونی دیگه حرکت کنی. من این دو جنبه‌ی مهم زندگی را ارتباط میدونم و تامین مالی. هردوی اینها هم البته بهمدیگر ربط دارند. از طرفی نباید ماندن بیش از حد در یکی فرسودگی بذنبال  داشته‌باشد. قبلا پیشنهاد و راهنمایی کامل برای والدین مشغول و پرکار را از طرف یکی از دوستان رد کردم. اما بازهم بهانه‌ها جلوگیری میکرد خیلی چیزهارو نبینم.

اغلب ما که مشغولیم پیشنهاد راهنمایی کامل برای والدین مشغول را سرسری میگیرم. از طرفی بازهم شروع میکینم به فلسفه‌بافتن. میگن برای انجام ندادن یک کاری همیشه موانع هستند که من فکر میکنم همین بهانه‌گرفتن کافیست تا کار درست را انجام ندهیم. معمولا بهانه‌هایی برای اینکه نخواهیم باشیم داریم. نمیتوانم باشم با نمیخواهم باشم ممکن است در یک فرمت قرار دهیم. بیایید فرمت‌ها را جدا کنیم. نمیتوانم، به معنی نتوانستن، ناتوانی و یا کمبود است؟ نمیخواهم را برای خودتان در برابر نمیتوانم قرار دهید. فعلا بیاید به پیشنهادات و راهنمایی کامل برای والدین مشغول فکر کنیم. البته اقدام هم باشد دیگر.

چرا راهنمایی کامل برای والدین مشغول و پرکار؟

میدونید مسئله‌ی اصلی چیست؟ ممکن است خیلی‌هامون حتی بگیم که اصلا من نیازی به راهنمایی نداریم. من خودم همه آنچه را که باید بدانم، میدانم. بازهم از اون بهانه‌هایی که مانع میشوند. دانستن بدون عمل کردن فکر میکنید جوابگوی خواسته‌های ما باشند؟ فکر میکنید همه‌ی آنهایی که میدانند راهنمایی‌ها خلاص‌شدن از مشکلات چیه، بهش عمل میکنند؟ متاسفانه عمل نمیکنند هیچ، ادعای بیشتری هم نسبت به کسانی که عمل میکنند دارند! آموزش می بینیم، درس می خوانیم و کلاس‌های متعدد میرویم. همه به کنار، تجربه‌های مفید و غیرمفیدی هم داریم. اما دریغ از بکارگیری صحیح.

بیایید به این فکر کنیم، چرا چنین راهنمایی‌هایی ارائه‌شده است؟ چرا افراد متخصص بدنبال پیداکردن چنین راهکارهایی هستند؟ اول اینکه خودشون به این مشکل ممکن است برخورده‌باشند. دومین موضوع اینست که راهکارهایی خود داشته‌اند و برخی را نیز جستجو کرده‌اند. بکار برده‌اند و دیده‌اند که میشود در آن زمینه‌ی موردنظر بهتر بود. مهم‌بودن مشکل یک طرف و از طرفی برطرف‌کردنش نیز حال بهتری پیداکرده‌اند. اگر دنبال بهترین عملکرد در فرزندپروری هستیم باید حداقل برخی از پیشنهادات و راهنمایی‌ها را بکار برد. ممکن است برای برخی جواب دهد و برای بعضی ندهد. اما مهم پیشرفت شما در پرورش انسانهایی هست که از خود شمایند.

چگونه راهنمایی کامل برای والدین مشغول کار میکند؟

این یکی از بزرگترین مشکلاتی بود که در ابتدای مسیر پدربودن بهش برخوردم. همیشه راهنمایی کامل برای والدین مشغول و پرکار وجود داشت، اما چرا برای من جواب نمیداد. خییلی دلم میخواست که این را درک کنم. منابع متعددی وجود داشتند. منابعی که دسترسی به آنها سخت نبود. حتی چگونگی عمل‌کردن به راهنمایی‌ها هم سخت نبود. خوب، مشکل در چه چیزی بود که مرا سردرگم کرده بود؟ بعد از مدتی سعی و خطا به این رسیدم که: مشکل در هیچ کدام از راهکارها نیست. مسئله‌ی اصلی در نحوه‌ی عملکرد من و شیوه‌ی اجرایش برای زندگی خانوادگی من بود. بعد از کلی کاوش و کلنجاررفتن با موضع به این رسیدم که راه‌درست در انجام درست آن است.

از خیلی‌ها پرسیدم شما راهنمایی کامل برای والدین مشغول سراغ دارید؟ هرکدام پیشنهاداتی میدادند. همه‌ی آن راهنمایی‌ها و پیشنهادات را مرور کردم. تماما مختص آنها بود. نه اینکه راهکارها مالِ خودِ آنها باشد، بلکه اجرای آن راهکارها باید برطبق زندگی شخصی فرد اجرا میشد. به نوعی منحصربه‌فرد باشد. مگر چنین چیزی امکان دارد؟ درست بود! واقعا نمیشد آنچه که دیگران اجرا میکنند برای من هم کار کند. اما میشد اجرایش را طوری جلو برد که برای شخص من کارایی داشته‌باشد. بعد از درک این مطلب اتفاقات جالبی در زندگی من افتاد.

راهکار و راهنمایی کامل برای والدین مشغول و گرفتار.

اول از همه اینجا این مطلب را تکرار کنم که راهکارها هستند اما ببینید کدام‌شان و چطور برای شما کار میکند. برای کارکر هر راهکاری نیاز به اجرای متفاوت هست. ممکن است در ابتدای کار به مشکل بخورید یا حتی مشکلی پیش نیاید و براحتی برای شما آن راهکار و راهنمایی بهترین بازخورد را داشته باشد. هر احتمالی را در نظر بگیرید. اما مهم اینست که، کدام یک و چطور برایتان کارایی دارد. زمانی که راهکار جواب داد، بصورت یک عادت در رفتار خودتان پیاده‌کنید. بعد سراغ راهکار دیگر و نحوه‌ی اجرای آن متمرکز شوید. هر کجا که فهمیدید تمام راهها راهی را برایتان باز نمیکند، بدانید که مشکل راهکارها نیستند، اجرایتان را عوض کنید.

اولویت بندی و برنامه ریزی.

با قرار دادن زمان اختصاصی در برنامه‌ی خود، گذراندن وقت با فرزندان خود را در اولویت قرار دهید. این زمان را غیرقابل تعویض تلقی کنید و از برنامه‌ریزی قرار ملاقات‌ها یا فعالیت‌های متناقض خودداری کنید. آن را به اندازه‌ی هر تعهد دیگری در زندگی خود مهم بدانید. پایه‌ی اصلی عمل‌کردن به اولویت و برنامه‌ریزی، متعهدبودن است. در هر کاری، هر مسئولیتی و هر جایگاهی که هستید، این مهمترین اصل در زندگی شخصی و سازمانی است. همانطور که خودِ خدا هم در سوره‌ی بقره تاکید کرده که ما کجا در زندگی ضرر زیان میکنیم.

  این آیه‌ی قرآن را با دقت برای خودتان تفسیرش کنید. ٱلَّذِينَ يَنقُضُونَ عَهۡدَٱللَّهِ مِنۢ بَعۡدِمِيثَٰقِهِ ۦوَ يَقۡطَعُونَ مَآأَمَرَٱللَّهُ بِهِۦٓأَن يُوصَلَ وَيُفۡسِدُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِۚ أُوْلَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡخَٰسِرُون(27) فاسقان کسانی هستند که پیمان خدا را، پس از محکم ساختن آن، میشکنند؛ و پیوندهایی را که خدا دستور داده برقرار سازند، قطع نموده، و در روی زمین فساد میکنند؛ اینها زیانکارانند. باور این کنید این تمام آن چیزی هست که در برنا‌مه‌ریز و اولویت بندی ما در تمامی مراحل زندگی میتواند کارگشا باشد.

رسوم و آداب خاص روزانه‌ای برای خود ایجاد کنید.

همانطور که برای شروع و اجرای یک پروژه‌ای در سازمان، شرکت یا حتی در گروهی متمرکز نیاز به تشریفات خاصی دارد، فرزندپروری نیز همین است. بعد از اولویت‌بندی و برنامه‌ریزی اولین کار، داشتن یک دستورالعمل خاص هست. به نوعی نیاز به تشریفات روزانه‌ی اولیه‌ی دارد. تشریفات روزانه برای خودتان و خانواده‌ی خود ایجاد کنید. چنین کاری به شما امکان را می‌دهد حتی به روش‌های کوچک و خیلی ساده‌هم میتوانید با فرزندان خودتان ارتباط برقرار کنید. به عنوان مثال، صبحانه یا شام را با هم به عنوان یک دورهمی خانوادگی صرف کنید. یک برنامه روتین قبل از خواب میتوانید داشته‌باشید. یا زمانی را برای گفتگوهای معنادار تعیین کنید.

حضور و مشارکت واقعی داشته باشید.

وقتی با فرزندانتان وقت می گذرانید، کاملاً حضور داشته باشید و درگیر این حضور باشید. همه‌ی ما بدون استثناء حتی فرزندان ما یک سری عوامل حواس‌پرت‌کن دارند. حواس‌پرتی‌هایی مانند تلفن‌ یا افکار مربوط به کار را کنار بگذارید. فعالانه به صحبت‌های فرزندانتان گوش دهید. به افکار، ایده‌ها و تجربیات آنها علاقه واقعی نشان دهید. این زمان میتواند یک ربع یا بسته‌ی به نیاز ارتباطی شما تنظیم شود. اما بودنِ کامل ما یعنی حضورداشتن واقعی ما چنان پتانسیل و انرژی به روابط شما خواهد داد که خیلی زود جواب خواهید گرفت.

علایق مشترک را پیدا کنید.

بعد از برنامه‌ریزی و اولویت‌بندی، متعهدبودن و حضور کامل شما، پیداکردن اشتراکات بین‌فردی بازدهی روابط را به ظرز عجیبی بالا میبرد. اگر در اینکار عملکرد خوبی داشته‌باشید به شما قول میدهم پایه‌ریزی اعتماد ساخته‌میشود. برای اینکار کافیست، فعالیت‌ها یا سرگرمی‌هایی را کشف کنید که شما و فرزندانتان می توانید با هم از آنها لذت ببرید. این می‌تواند چیزهای ساده‌ای مثل آشپزی، باغبانی، ورزش‌کردن یا حتی پرداختن به هنر و صنایع دستی باشد. به اشتراک‌گذاشتن علایق می تواند تجربیات پیوند معناداری ایجاد کند. گفتن تنها کافی نیست باید به عمل هم نشان دهید. اینکار میتواند روابط شما را هیچ عاملی نتواند بهم بزند.

فرزندانتان را در کارهای روزمره مشارکت دهید.

گام بعدی در راهنمایی کامل برای والدین مشغول شریک قراردادن بچه‌ها در برنامه‌های روزانه‌ی خانواده است. فعالیت‌هایی تعریف کنید تا فرزندتان آن کارها را در برنامه‌های روزمره‌ی و خودشان قرار دهند. کارهای کوچک و ساده‌ای مثل خرید نان، یادآوری برخی کارها یا خرید برخی مواد غذایی باشد. این نه تنها به شما این امکان را میدهد که با هم در ارتباط باشید، بلکه مهارت‌های زندگی ارزشمندی را نیز به آنها می آموزد. حتی میتوانید به آنها پیشنهاد دهید که چه همکاری و در چه زمینه‌ای از دست آنها برمیآید. حدالامکان مشارکت را از آنها بخواهید. ممکن است در ابتدای امر رد کنند ولی ایده‌ی خلاقانه‌ی شما در اجرا حائز اهمیت هست.

کیفیت را فدای کمیت نکنید.

بر کیفیت بیشتر تمرکز کنید. حتی اگر زمان محدودی در دسترس دارید، روی کیفیت حساب کنید. در فعالیت‌هایی شرکت کنید که ارتباط و روابط موثر را تقویت می‌کنند. این می تواند گفتگوهای معنادار، پیاده‌روی یا درگیرشدن در یک سرگرمی مشترک باشد. اصل هر کار و رابطه‌ای کیفیتی هست که باید از آن بهره‌ی کافی ببرید. همانطور که میدانید بچه‌های امروزی دغدغه‌و مشغله‌ی ذهنی خود را داند و این ممکن است در کیفیت روابط شما اثرگذار باشد.

انعطاف‌پذیر باشید و پلن B داشته‌باشید.

بدانید که برنامه‌ها می توانند غیرقابل پیش‌بینی باشند و هر روز طبق برنامه‌ی شما پیش نرود. منظور از غیرقابل پیش‌بینی برنامه‌ها ارتباط برقراکردن با بچه‌هاست. در پیداکردن راه‌های جایگزین برای گذراندن وقت با فرزندان خود انعطاف پذیر و سازگار باشید. تنظیم برنامه‌های روزمره، برنامه‌ریزی مجدد فعالیت‌ها یا یافتن راه‌حل های خلاقانه با شماست. اینکار میتواند الگوی خوبی برای فرزندان بسازد. الگویی که شما هستید و از شما یاد میگیرد که چطور انعطاف‌پذیر باشد.

از آخر هفته‌ها و تعطیلات بخوبی استفاده کنید.

از تعطیلات آخر هفته‌ای دارید برای برنامه‌ریزی تفریحات خاص یا فعالیت‌های خانوادگی استفاده کنید. این به شما جازه می دهد تا زمان بیشتری برای دورهمی داشته باشید. درمورد پارک‌های محلی خودتان، موزه‌ها یا رویدادهای فرهنگی و هنری که می‌توانند لذت‌بخش و آموزشی باشند، پیگیر باشید. حتی میتوانید با هماهنگی با فرزندانتان از دوستان و همکارانی که آنها نیز دغدغه‌ای چون شما دارند دعوت کنید.

تمرین خودمراقبتی را فراموش نکنید.

همانگونه که هرکاری نیاز به سلامتی روحی و جسمانی شما دارد، خودمراقبتی را نیز در اولیت‌هاتون قرار دهید. مراقبت از خود برای حضور کامل و مشغول‌شدن با فرزندانتان ضروری است. فعالیت‌های خودمراقبتی که شما را از نظر جسمی و ذهنی شارژ می کند در اولویت قرار دهید. این به شما کمک می کند تعادل سالمی بین زندگی شخصی و مسئولیت‌های فرزندپروری خود حفظ کنید. هیچگونه و هیچ زمانی از این مسئوله‌ی مهم سلامتی خود غافل نشوید. چون ممکن است ضرباتی به شما و روابط خانوادگی شما وارد کند.

راهنمایی کامل برای والدین مشغول را از همین حالا جدی بگیرید!

به یاد داشته باشید، هدف تلاش برای کمال یا زمان زیادی که با هم باشید نیست، بلکه ایجاد ارتباطات و لحظات معنادار با فرزندانتان است. حتی تلاش‌های کوچک نیز می تواند تاثیر بسزایی در تقویت رابطه‌ی شما با آنها داشته باشد. از کمترین زمان خود با کیفیت‌ترین لحظات را بسازید. مطمئن باشید شدنی است و اگر نمیشود در اجرای آنها بازبینی کنید. هر جایی هم که نیاز دیدید از یک کوچ حرفه‌ای همراهی بگیرید.

تقویم‌های هفتگی برای خوتان بسازید که در آن فعالیت‌های کل خانواده در آن نوشته شده باشد. به این ترتیب، می‌توانید پنجره‌های باز را برای برنامه‌ریزی کاری سرگرم‌کننده با همه پیدا کنید، تا آنها بتوانند احساس تعلق‌خاطری داشته باشند. با پیداکردن و تشویق هر روزه‌ی کار مثبتی که انجام داده‌اند با آنها ارتباط برقرار کنید. هرگز اجازه ندهید حتی یک فعالیت بنظر معمولی فراموش شود. حتی با آنها چت کنید و از آنها بپرسید که در چه حالی هستند، و کجای برنامه‌اند. این زمان زیادی را از شما نمیگیرد، بلکه کیفیت روابط شما را در حد اعلاء بالا خواهد برد.