خلاصه کتاب راهنمای آموزش آرام سازی روانی

نویسندگان داگلاس برنستین و تامس بورکوک
کتاب آموزش آرام سازی روانی در ایران توسط دکتر علی صاحبی ترجمه شده است که دارای 192 صفحه می باشد.

بسیاری از متخصصان روش‌های گوناگونی را تحت عنوان آرام‏سازی روانی در کلینیک‌های مشاوره و درمان خود به کار می‌گیرند.

اما پژوهش‌های متعدد نشان می‌دهد به کارگیری روش‌های درست، معتبر و آزمون شده، فقط می‌توانند اثرات پایدار درمانی ایجاد کنند.

توضیحات مختصری از این کتاب برای شما ارائه شده است که خواندن آن خالی از لطف نخواهد بود.

با شکل گیری و کاربرد طیف وسیعی از تکنیک های مبتنی بر مطالعات تجربی، روان درمانی نوین در مرز جدیدی قرار گرفته است.

هدف نخستین این کتاب تشریح چگونگی اجرا و تاثیر تکنیک آموزش آرام سازی پیش رونده بر رفتارهای مختلف برای درمانگران است
و هدف دوم به کارگیری مطالب ارائه شده در پژوهش های علمی است.

از زمان اعمال تغییرات و اصلاحات اولیه و لپه در روش های آموزشی جکبسون تحول این روش در زمینه های زیر بوده است:

1-یافتن شرایط آموزش موثرتر

2- سنجش دقیق آثار فیزیولوژیکی آرام سازی

3- مشخص کردن آن دسته از اختلالات رفتاری

به دلایل زیر لازم است درمانگران به پژوهش های تجربی در زمینه آرام سازی پیش بروند:

اول: ادعاهای بیان شده در مورد تاثیر تکنیک آرام سازی برای همکاران و مراجعان

دوم: بررسی دقیق مطالعات انجام شده در خصوص تکنیک آرام سازی

شواهدی نشان می دهد که پژوهش های کنترل شده، اطلاعاتی بدست آورده اند که عبارتند از:

1- تاثیر جسمانی و ذهنی آموزش آرام سازی پیش رونده

2- تاثیرات خاص آرام سازی بر واکنش به تصویر ذهنی استرس زا

3- تفاوت تاثیرات آموزش آرام سازی با لوح فشرده آرام سازی با درمانگر، تلفیق هیپنوتیک

نخستین مطالعه کنترل شده در زمینه اختلالات خواب شواهد مثبتی در رابطه با تاثیر کلی روش های آرام سازی ارائه داده است.

آموزش آرام سازی دوای هر دردی نیست و چنین ذهنیتی نباید در بیماران ایجاد شود.

در واقع روشی است برای کاهش مشکلات محدودی و در برخی از افراد ارزش قابل توجهی دارد.

آماج های مناسب برای آموزش آرام سازی عبارتند از، تنش های بسیار زیاد و ناراحت کننده که عملکرد سایر رفتارها را مختل می کنند.

حتی استفاده نا به جا از آموزش ارام سازی پیش رونده در شرایط بالینی می تواند اثرات منفی در برداشته باشد

و قبل از تصمیم به استفاده از این روش بررسی این نکات الزامی می باشد:

1-برطرف کردن موانع پزشکی

2- بررسی و کشف علت تنش

3- جست وجوی محرکات احتمالی تنفس

یکی از اساسی ترین کاربردهای آرام سازی، استفاده از آن در فرآیند روان درمانی می باشد.

آموزش آرام سازی همچنین می تواند در بسیاری از مواردی که تنش به آسیب عضوی منجر شده باشد،
به کار رود و حتی این آموزش برای مقابله با بی خوابی ناشی از تنش یا افکار ناخواسته هم به کاربرد دارد.

شرایط فیزیکی محیط درمان نیز باید آماده و مهیا باشد حتی اتاق مشاوره ه شرایط خاص خود را دارد و نور مناسب رد اتاق مهم است چون روند تمرکز را بیشتر می کند.

در اولین جلسه باید سعی شود، تنش بیمار به طور صحیح بررسی شود و اینکه اصول آرام سازی روانی برای بیمار ارائه گردد.

باید به خوبی بدانید که فراگیری مهارتهای آرام سازی، بسیار شبیه فراگیری هایی شبیه، شنا کردن، دوچرخه سواری و غیره است.

درمانگر برای ایجاد تنش از روش هایی مانند ایجاد تنش در عضلات بازو و یا از پنجه ها برای آرامش بر روی صنلی استفاده کند.

در آموزش، بیمار برای آرام سازی روانی باید این نکات را رعایت کند:

1-در هنگام تمرین بیمار باید روی عضلات خود تمرکز کند

2- عضلات با نشانه یا علامت از پیش تعیین شده توسط درمانگر منقبض شود.

3- انقباض باید به مدت 5 تا 7 ثانیه باشد.

4- تنش عضلات با علامت از پیش تعیین شده رها شوند.

5- وقتی عضلات رها می شوند تمرکز بیمار ادامه داشته باشد.

درمانگر می تواند به آسانی فرآیند آموزش را با استفاده از عبارات رهنمودی نسبتاً استاندارد هدایت کند.

در آموزش آرام سازی پیش رونده، لحن درمانگر به اندازه دیگر عوامل موثر در آموزش اهمیت دارد.

در کاهش کلی، آهنگ و سرعت صدای درمانگر، بسته به محتوای گفتار باید یک جنبه تناوبی وجود داشته باشد.

در جلسه درمانی صدای درمانگر هرگز نباید جنبه کلیشه ای یا نمایش داشته باشد.

آموزش بیمار برای دستیابی به آرامش عمیق با استفاده از روش شمارش بهترین راه است.

آرام سازی روانی از راه یادآوری روش دیگری می باشد که کاملاً متفاوت است و هیچ نیازی به انقباض عضلانی ندارد.

در آرام سازی از طریق روش شمارش بیمار باید به طور دقیق و منظم تمرین کند تا به سرعت به آرامش عمیقی برسد.

در آموزش آرام سازی یک اصل مهم وجود دارد و آن اینست:

تا زمانی که بیمار بر روش قبلی تسلط کافی پیدا نکرده هرگز نباید روش جدیدی معرفی گردد.

آرام سازی افتراقی یکی از رایج ترین موارد کاربردی مهارت آرام سازی پیش رونده است و حتی سه روش برتری هم دارد:

1-برای کسانی که مشغول آموزش هستند موقعیت های زیادی برای تکنیک وجود دارد.

2- به افرادی که تنش مزمن دارند کمک می کند سطح جسمانی را در سطح پایین نگه دارد.

3- افرادی که با موقعیت های خاصی مشکل دارند، امکان آرام سازی خاصی را فراهم می کند.

و این تمرین ها بر اساس سه محور موقعیت، وضعیت و سطح فعالیت انجام می گیرد.

هدف آرام سازی شرطی توتنمند ساختن فرد برای دستیابی به آرامش در پاسخ به علامت خو ساخته است.

حتی می توان آن را به جای یا همراه آرام سازی افتراقی به بیمار آموزش داد.

گرفتگی عضلات در جریان آموزش، بسیار مختل کننده است و باید از آن دوری کرد.

افکار مزاحم و ناخواسته از مهم ترین عوامل مختل کننده ارام سازی محسوب می شوند.

یک از عادی ترین و ناراحت کننده ترین مشکلات در حین آموزش خواب رفتن بیمار است.

یکی از نشانه های پیشرفت آرام سازی مدت زمانی است که برای بیمار وقت صرف می شود تا احساس بهتری پیدا کند.

بر اساس بررسی های انجام شده آموزش باعث کاهش تنش ذهنی شده و در فرآیند جسمانی تاثیر مثبت دارد.

روش های آرام سازی و هیپنوتیزم هفت وجه مشترک دارند:

1-دریافت حسی محدود

2- فعالیت بدنی محدود

3- تمرکز توجه

4 تحریک عمدی یکنواخت

5- آگاهی درونی

6- چشم های بسته

7- اجرای دستورالعمل های انگیزشی

آرام سازی مهارتی است که می توان برای کاهش و حذف تنیدگی و ایجاد آرامش روانی، بدون نیاز به وابستگی به چیزی آن را فراگرفت و به کار برد.